بی اختیاری ادراری چگونه است؟ انواع روش های درمانی و راه های پیشگیری از بروز آن

یکی از مشکلات رایج در بین افراد میانسال بی اختیاری ادراری است، این مشکل به صورت های مختلفی در افراد رخ می دهد. طبق آمار و تحقیقاتی انجام شده، درصد زنانی که به این بیماری مبتلا می شوند بیشتر از مردان است.

اگر شما هم به بی اختیاری ادراری مبتلا هستید و به دنبال راهی برای درمان آه هستید، خواندن این مقاله را به شما توصیه می کنیم.

بی اختیاری ادراری چیست؟

بی اختیاری در ادرار به معنی عدم توانایی در کنترل و نگه داشتن ادرار است، که به دنبال آن نشت ادرار اتفاق می افتد.

علت ایجاد بی اختیاری ادراری

این مشکل به دلیل ضعیف شدن و یا از بین رفتن اسفنکتر ادراری به وجود می آید. البته شرایط زیر، احتمال بروز آن را بیشتر می کند:

• چاقی
• افزایش سن
• وجود بیماری زمینه ای مانند پروستات، بیماری کلیوی، آسیب نخاعی
• مصرف سیگار
• این بیماری در زنان بیشتر رخ می دهد.
• وجود بیماری پروستات در مردان

بیشتر بخوانید 👈 سرطان پروستات

انواع بی اختیاری ادرار

این نوع عارضه انواع مختلفی دارد که در زیر به آن ها اشاره می کنیم:

1. بی اختیاری استرسی؛ در این نوع بی اختیاری در هنگام خندیدن، سرفه و عطسه کردن و یا انجام تمریناتی ورزشی مقداری نشت ادرار وجود دارد.
2. بی اختیاری فوری؛ در این نوع بی اختیاری ادرار، فرد تمایل به دفع ادرار دارد و بلافاصله، بعد از آن نشت ادرار رخ می دهد.
3. بی اختیاری سرریز؛ در این حالت بیمار نمی تواند مثانه خود را به طور کامل تخلیه کند.
4. بی اختیار کامل؛ کسی که این مشکل را دارد، توانایی نگهداری ادرار را ندارد و اغلب نشتی ادرار دارد.
5. بی اختیار مختلط؛ این مشکل ترکیبی از بی اختیاری استرسی و فوری است.
6. بی اختیاری عملکردی؛ در این حالت فرد می داند که نیاز به دفع ادرار دارد ولی به دلیل مشکلاتی حرکتی، نابینایی، زوال عقل، نداشتن و سایر مشکلاتی مشابه نمی تواند خود را به موقع به سرویس بهداشتی برساند.

نحوه تشخیص بی اختیاری ادراری

پزشک برای تشخیص این مشکل می تواند روش های زیر را به کار ببرد:

• معاینه فیزیکی
• آزمایش خون
• تجزیه و تحلیل ادرار
• سونوگرافی لگن
• تست استرس
• سیستوسکوپی
• سیستوگرام
• آزمایش اورودینامیک
• آزمایش PVR

درمان بی اختیاری ادراری

پزشک برای درمان این مشکل از روش های زیر استفاده می کند:

تمرینات لازم برای کمک به مثانه در کنترل دفع ادرار

• به تاخیر انداختن دفع ادرار؛ هدف از انجام این کار کسب مهارت و آموزش در کنترل کردن ادرار است. با این کار بیمار یاد می گیرد که در زمان تمایل به دفع ادرار، آن را کنترل کند و یا به تاخیر بیندازد.
• تخلیه ادرار در ۲ مرحله؛ بیمار باید در هنگام دفع ادرار، آن را در ۲ مرحله انجام دهد. زمانی که ادرار می کند باید کمی صبر کند. بعد از آن مجدد برای دفع ادرار اقدام کند.
• بیمار باید در ساعت های مشخصی از روز به دستشویی برود و یا مشخص کند که هر چند ساعت یکبار باید به دستشویی برود.

مصرف دارو

استفاده از دارو در کنار تمرینات توصیه شده یکی دیگر از روش های درمانی این عارضه است. قرص آنتی کولینرژیک، میرابگرون، آلفا بلاکرها از جمله داروهای تجویزی برای درمان بی اختیاری است.

استفاده از پساری برای خانم ها

گذاشتن پساری در درون واژن برای کم کردن فشار در هنگام خروج ادرار و در درمان بی اختیاری ادراری در زنان موثر است.

رادیوفرکوئنسی

استفادە از امواج رادیویی برای سفت کردن عضلات لگن و مجاری ادراری، همچنین برای افزایش تولید کلاژن و تقویت کلاژن های موجود در کف عضلات لگن و مجاری ادرارمناسب است و باعث می شود این عضلات استحکام خود را بدست بیاورند.

عمل جراحی اسلینگ

طی جراحی اسلینگ پزشک با قرار دادن یک تکه باریک تور مصنوعی یا قسمتی از بافت بدن، زیر مجرای ادرار برای ثابت نگه داشتن مثانه، به درمان بی اختیاری در ادرار کمک می کند.

تزریق بوتاکس 

تزریق بوتاکس به مثانه باعث فلج شدن عضلات مثانه می شود و  برای کسانی که از بیش فعالی مثانه رنج می برند گزینه مناسبی است.

قرار دادن اسفنکتر مصنوعی

این روش در اتاق عمل، در بیمارستان و یا در یک مرکز جراحی انجام خواهد شد. جراح اورولوژی اسفنکتر مصنوعی را با جراحی در مجرای ادرار قرار می دهد. با اینکار از نشت ادرار و جلوگیری می شود.

راه های پیشگیری از بروز بی اختیاری ادراری

برای جلوگیری از بروز این بیماری باید موارد زیر به خوبی رعایت کرد:

• ترک مصرف دخانیات
• کنترل وزن مناسب و جلوگیری از بالا رفتن وزن
• انجام فعالیت های ورزشی مانند یوگا، وزنه برداری و …
• جلوگیری از وارد شدن فشار به مثانه
• تغذیه مناسب و مصرف غذاهای فیبر دار و زینک دار
• کاهش مصرف نوشیدنی های مانند قهوه، برای کاهش تحریک مثانه

عوارض بی اختیاری ادراری

در بی اختیاری شدید و مزمن، عوارض زیر در فرد بروز می کند:

• مشکلات پوستی، زخم و عفونت در پوست یکی از عوارض این بیماری است.
• ایجاد عفونت ادراری از مشکلات شایع بی اختیاری است.
• این مشکل بر روی روابط اجتماعی و فردی بیماری تاثیر می گذارد و اعتماد به نفس فرد را کم می کند.

نتیجه گیری

• بی اختیاری ادراری یعنی نشت ادرار به دلیل از بین رفتن اسفنکتر های مثانه و ضعیف شدن آن ها و عدم توانایی فرد در کنترل مثانه است.
• احتمال بروز این بیماری با افزایش سن بیشتر می شود و از طرفی افراد مبتلا به چاقی، بیماری های زمینه ای، پروستات، همچنین افرادی که آسیب نخاعی دیده اند ، بیشتر مستعد بی اختیاری ادراری هستند.
• برای درمان این بیماری روش های مختلفی وجود دارد مانند: انجام تمرینات برای آمادگی مثانه در کنترل کردن دفع ادرار، مصرف دارو، قرار دادن برخی از دستگاه های پساری، اسفنکتر مصنوعی برای کنترل ادرار، انجام عمل جراحی و بوتاکس.

منبع : سایت دکتر صادق زاده – متخصص ارولوژیست